Podcast dla introwertyczek? Tak! Dlaczego podcast to bezpieczna przystań dla cichych ekspertek i eksperymentatorek

Kamila sama o sobie mówi: „jestem introwertyczką jak 150”. Potrzebuje samotności, ceni głębokie rozmowy i nie przepada za small talkiem. Mimo to od 2020 roku prowadzi podcast – i to z sukcesem. Jak to możliwe?

„I to jest pierwsza grupa, czyli właśnie introwertyczki. I w tej grupie też często są osoby neuroatypowe. Bo ADHD myślę, jest taką cechą, że naprawdę razem z tym certyfikatem, że się ma ADHD, powinni dawać po prostu kurs podcastowy.”

Introwertyczki świetnie odnajdują się w podcastingu, bo:

• mogą rozmawiać bez tłumu,
  
• tworzą treści z głębi serca,
  
• lepiej czują się w formacie 1:1 lub solo,
  
• mają ogrom wiedzy, którym chcą się dzielić – tylko potrzebują bezpiecznej przestrzeni.

Eksperymentatorki i podcastowy chaos kreatywny

Kamila zauważa też inną grupę kobiet – te, które mają wiele pomysłów i nie zawsze wiedzą, jak je połączyć.

„A druga grupa u mnie to eksperymentatorki, czyli takie dziewczyny, które mają więcej pomysłów niż są w stanie zrealizować. I w każdym miesiącu robią trochę co innego. I ciągle liczą, że to im się wszystko złoży w ten jakiś tam… ich diament. I często tak jest.”

Podcast pozwala eksperymentować i budować własną drogę — nawet, jeśli nie jest ona od razu oczywista i spójna. Właśnie dzięki temu:

• łatwiej uczyć się przez działanie,
  
• pozwalamy sobie na niedoskonałość,
  
• zaczynamy „od zera”, ale z czasem stajemy się ekspertkami.
  

Podcasty nie muszą być cotygodniowe

Wiele osób nie zaczyna podcastu, bo myśli, że trzeba go nagrywać regularnie przez lata bez przerwy. To mit!

„Myślą, że podcast to trzeba 5 lat, tydzień w tydzień, nie ma wymiękania, ma urlopu, niczego nie ma. A tak naprawdę bardzo dużo fajnych projektów jest takie sezonowe. Ktoś robi jeden sezon na jakiś temat. Jak mu się wyczerpie pomysł, to po prostu zamyka budkę, pół roku nie robi nic, a potem robi zupełnie coś innego – i to też jest normalne.”

Podcast może mieć formę jednego sezonu, serii tematycznej albo dziennika. To Ty decydujesz o formacie – nie algorytmy.

Rozmowa jako supermoc – nawet przy ADHD

Kamila opowiada, jak podcast pomógł jej lepiej się koncentrować, mimo że na co dzień zmaga się z trudnością skupienia:

„Kiedy rozmawiam z ludźmi, potrafię się skupić bardziej niż kiedy robię sama jakieś czynności. […] Więc to gadanie z ludźmi to jest moja super moc.”

Dla wielu neuroatypowych osób podcasting jest formą wyrażania siebie w bezpieczny, nienarzucający się sposób. A jednocześnie daje głęboki kontakt i możliwość prawdziwej obecności w rozmowie.

Masz wątpliwości, czy się nadajesz? Nadajesz się!

Jeśli czujesz, że masz coś do powiedzenia, ale boisz się, że nie jesteś wystarczająco profesjonalna, przebojowa albo „idealna” — to właśnie dlatego podcast jest dla Ciebie.

„Bardzo wiele osób jest dobrymi podcasterami, a nie funkcjonuje dobrze ogólnie w świecie. Introwertyczki, osoby neurotypowe, osoby, które dużo eksperymentują, a mają poczucie, że mało im z tych eksperymentów wychodzi – to moim zdaniem są tacy naprawdę najlepsi podcasterzy.”

I nawet Twoje niedoskonałości mogą okazać się atutem:

„Jeżeli masz nieidealną dykcję, to możliwe, że za jakiś czas to będzie Twój atut – że każdy będzie wiedział, że to nie jest podcast nagrany przez AI, tylko że Ty naprawdę siedzisz i mówisz z serca.”

Podcast to Twoja bezpieczna przystań

Podcast może być:

• dziennikiem intelektualnym,
  
• przestrzenią do rozwoju i nauki,
  
• sposobem na poukładanie myśli,
  
• narzędziem do budowania marki i… spokoju wewnętrznego.
  

Nie musi być idealny. Ma być Twój. Autentyczny. I wystarczający.

Zacznij po swojemu – z naszym wsparciem

Jeśli ten wpis Cię poruszył i czujesz, że chcesz spróbować – zrób pierwszy krok:

🎁 Darmowe materiały od Kamili: dobrostanpodcast.pl/prezent
🎁 Mini kurs Alicji o Riverside i Auphonic: Pobierz tu